شیوع سندرم تونل کارپال در نجاران شهر یاسوج

چکیده: مقدمه و هدف: سندرم تونل کارپال یک بیماری شایع با علل مختلف و یک بیماری تجمعی ترومایی شایع می باشد. دلایل بسیاری برای این سندرم ذکر شده است که از مهمترین آنها؛ نیروی زیادی، کارهایی که نیاز به تکرار زیاد دارند، به مدت طولانی در وضعیتی بودن و ارتعاش را مــی توان نام برد. هدف این مطالعه تعیین شیوع سندرم تونل کارپال در نجاران شهر یاسوج می باشد. مواد و روش کار: این یک مطالعه توصیفی ـ تحلیلی و به صورت مقطعی است که در تابستان 1383 در شهر یاسوج انجام گرفته است. 38 نجار برای مطالعات الکترودیاگنوستیک مورد بررسی قرار گرفتند و همه آنها فاقد بیماریهای سیستمیک بودند.مطالعات هدایت عصبی اندام های فوقانی در آنها انجام شد. داده های جمع آوری شده به وسیله نرم افزارSPSS تجزیه و تحلیل شد و از روشهای آمار توصیفی و آزمون تی استفاده گردید . یافته ها : میانگین زمان های تأخیری حسی و حرکتی اعصاب میانی چپ و راست به ترتیب 12/4 ، 4 ، 28/4 و 93/3 میلی ثانیه بود. شیوع سندرم کارپال تونل در نجاران فوق 8/15 درصد بود.میانگین زمان تماس با ارتعاش برای ایجاد این سندرم 67/25 سال بود. نتیجه گیری: ارتعاش و شغل های ارتعاشی مانند نجاری باعث شیوع بالای سندرم تونل کارپال می شوند که لازم به توجه و برنامه ریزی در جهت پیشگیری از آن در مشاغل پرخطر است. واژه های کلیدی: سندرم تونل کارپال،ارتعاش،نجاران،شیوع